Ji Şanoya Mîrzayê Biçûk*

Mîrzayê me yê Biçûk, ji gerstêrka xwe hatiye li peraveke Dîcleyê bicî bûye. Dixwaze vê peravê bixemilîne û şên bike. Gulek li perava wî şîn dibe û tevlî jiyana wî dibe. Piştî wextekê pereva wî dikeve ber lehîyê û her ku diçe dor lê teng dibe… Dema biryara koçkirinê dide û Gula wî jê dixeyide û ji ber çavan wenda dibe… Mirzayê Biçûk, li ser peravên Dîjleyê li Gula xwe digere. Di rêwitiyê de pêrgî hin mirovên mezin û zîndeweran dibe… Li ser şopa Gulê dibêje: “Mirov divê bi dilê xwe li tiştan bigerin...”

Merheba ji we re! Ka mirov li ku derê ne?

Bibin hevalên min, ez bi tenê me.

Ka were û bi min re bilîze. Ez gelekî dilşikestî me...

Gulek heye… Wê gulê ez kedî kirim…

Li perava min guleke min hebû, ew ya pêşîn bû ku min dengê dilê wê bihîstibû, ew a ewil bû bi min re axivîbû...

Gula min bêhna xwe li hemû perava min belav dikir û min nizanîbû qîmeta wê kêfxweşiyê nas bikira. Gula min li dunyayê de derekê ye... Ez ê lê bigerim…

Gelo ji bo her kes rojekê li perava xwe vegere, stêrk wiha diçirisin?

Mirovên mezin bêxeyal in loma dengê dilê xwe nabihîsin. Ew hema tiştên ji wan re hatine gotin dubare dikin...

Ez dikarim hemû sirran vekim û meneya hemû wersiran bidim. Ez dikarim filekê jî dabelihînim...(Mar)

(Rovî) Mînak, niha ez ji bo te rovîyek im û tu jî ji bo min zarokek î. Ji min û ji te, bi hezaran hene. Ku em bi hevre bijîn em ê ji hev hez bikin û bi hev re bêne girêdan. Piştî em bikevin eynî jiyanê êdî em ji bo hev dibin tekane. Tiştê ku dibe tekane bi hezkirinê çê dibe.

Min kedî bike!Tenê mirov dikarin zindiyan kedî bikin. Îro wextê mirovan ji bo naskirinê û hezkirinê nemaye. Ew dixwazin tiştên çêkirî bibînin û bikirin. Mirov loma her ku diçe ji hevalên xwe dûr dikevin. Dixwazin hevaltiyê jî bikirin. Lê hevaltî bi hezkirinê ye ne bi pera ye. Loma pir kes bêheval in. Eger tu hevalekî dixwazî, min kedî bike!


Roja ewil tê ji dûr ve bala xwe bide min, rojeke din tê xwe hinekî din nêzî min bike…. A wiha hêdî hêdî tê tevlî jiyana min bibe û ez ê jî fêrî te bibim. Pişt re em ê hevaltiya xwe pêş de bixin…

Tiştên bingehîn bi çavan nayên dîtin. Gula te çima ji bo te şêrîn e, dizanî?... Ji bo ku te di ber wê de wext û ked daye loma…

 Gava tu tiştekî kedî bikî, tu dibî berpirsyar… Tu berpirsyarê gula xwe yî...

 Mirov gerek bi dilê xwe li tiştan bigerin...

Şanoya “Mîrzayê Biçûk” a Antoine de Saint-Exupéry, wê di 26-27.10.2018’an de li Sehneya Şa Performansê be. Bi hêviya ku bi dilê temaşevanên biçûk û mezinan be…

*Mîrzayê Biçûk (Küçük Prens)

Küçük Prensimiz, gezegeninden ayrıldıktan sonra Dicle nehrinin kıyısına yerleşmiştir. Bu kıyıda küçük bahçesiyle uğraşmakla meşguldür. Yeni arkadaşı Gulê’yle mutlu bir hayat sürdürmektedir… Baraj ve sel taşkınlarıyla küçük kıyısı giderek küçülür… Göç etmeye karar verdiğinde Gulê ona darılır ve ortadan kaybolur… Küçük Prens, Dicle kıyılarında Gulê’yî aramaya koyulur. Bu yolculukta kimi büyük insanlar ve canlılarla karşılaşır… Mîrza, Gulê’nin izini sürerken fark eder: “İnsan ancak yüreğiyle baktığı zaman gerçeği görebilir...”